Eerste week in Afrika
Door: Ard
Blijf op de hoogte en volg Ard
21 Augustus 2013 | Kameroen, Douala
Hoi Allemaal,
Nou, het eerste weekje zit erop! De tijd is voorbij gevlogen.
Op dit moment zit ik (nog) in Douala. Dit is de op een na grootste stad van het land (na Yaounde, de hoofstad) en de grootste aan het water. Het is dan ook de gelijk verreweg de grootste havenstad van het land.
Ons project bevind zich verder naar het noorden, ongeveer 70 zeemijlen ten Noord Noord Westen van Doaula in N'Gosso Field. Om de reistijd te verminderen gaan we dan ook snel verhuizen. Ik ga komend weekend (waarschijnlijk) verhuizen naar een hotel genaamd Seme Beach. Dat hotel ligt zoals de naam doet vermoeden aan de oceaan en aan de voet van Mount Cameroon!. De enige actieve vulkaan in de wijde omgeving. De laatste eruptie was iets meer dan een jaar geleden. Vandaar kunnen we in het plaatsje Idenau op de crewboat naar het werk.
Maar goed.. dat komt later allemaal nog wel. Eerst even over de reis en de eerste indrukken... Na een goede vlucht van Amsterdam naar Parijs, volgde een wat rommelige vlucht naar Douala. Met erg veel last van het ,onder de trouwe lezers bekende, "stop 300 Indiers met elk 5 stukken handbaggage in een vliegtuig volgens een vaste procedure is echt super makkelijk" syndroom, stoomde de lokalen het vliegtuig in. Gelukkig mag ik eerder het vliegtuig in en had ik dus niet 7 uur lang een tas onder de stoel voor je (lees geen been ruimte). Wat wel interessant was, is dat normaal misschien 10 a 20 mensen met een frequent flyer pas voorrang krijgen bij het boarden. Echter omdat dit een bekend Off Shore werkgebied is, stond de helft van het vliegtuig bij mij in de rij. Dit had het rare effect dat er een "witte" en een "zwarte" rij ontstond...waarbij de "witte" rij eerst mocht. Dit gaf helaas alvast een eerste indruk waar veel en waar wat minder geld verdient wordt (bedenk hierbij wel dat als je je als Cameroenees een ticket naar Parijs kan boeken, je al best rijk bent).
Bij de aanvlieg route naar Douala vlieg je al over de sloppenwijken, maar mijn verbazing werd gewekt door het feit dat dit niet zo slecht leek als de wijken in India. Tuurlijk is het ook hier een plek waar wij niet eens iets bij kunnen voorstellen om hoe het is om daar te leven, maar toch... In Mumbai waren de condities nog slechter... Dit werd bevestigd toen ik van de week door de wijk Youbwe heen reed, op weg naar onze surveyboat.
Op het vliegveld zelf was het de gebruikelijke ongeorganiseerde chaos... Lekker duwen en trekken en lang wachten op je koffer. Ik weet niet of het typisch Afrika is, maar op de lopende band voor de koffers kwamen ook TNT pakketjes en zelfs huisdieren voorbij. Die worden gewoon met de normale baggage verhandeld.
Een van onze drivers heeft me vervolgens opgehaald en naar het kantoor gebracht. Hier heb ik kennis gemaakt met mijn collega's voor de komende weken.
Kevin (project manager)
Gerard (chief surveyor)
Irham (surveyor)
Onder het genot van een rum-cola (ja we zijn goed begonnen), werd me verteld dat er die avond een einde project feestje was van het vorige werk met de crew van een van de schepen. Ik ben dus echt op de juiste dag aangekomen. Die avond is er dan ook in een van de beste kroegen/restaurants een bordje en glas geleegd en de magen gevuld. Wel was het gelijk een goede mogelijkheid om de crew van de Argonout (de hopper) te leren kennen, die ook op het nieuwe werk komt baggeren. Onder het mom van: "de wereld is klein", zat ook hier alweer iemand op waar ik al wel eens eerder mee gewerkt had. Samen met hem dus nog wat herrineringen uit Abu Dhabi en Oman kunnen ophalen.
Verder heb ik nog de eigenaar van de crewboat en zijn nachtclub leren kennen, heb ik het echte leven in Kameroen ook gezien, ben ik al bij mijn nieuwe hotel geweest en kan ik sowieso nog uren schrijven over het werk zelf aanzich en welke haken en ogen daaraan zitten (zo zijn we bijvoorbeeld 24/7 bewaakt op zee en heten we hier geen Boskalis), maar dat is voor de volgende keer!
Ik ga me hier prima vermaken maar ben ook wel erg benieuwd naar de start van het seizoen van Molenschot 3... naar de kentering in de prestaties van NAC.... naar wat de toekomst Vanessa en mij gaat brengen (ik denk heel veel goeds ;-) ) en natuurlijk naar hoe het met iedereen is...
Tot over een week of 7 a 8!
Groet,
Ard
Nou, het eerste weekje zit erop! De tijd is voorbij gevlogen.
Op dit moment zit ik (nog) in Douala. Dit is de op een na grootste stad van het land (na Yaounde, de hoofstad) en de grootste aan het water. Het is dan ook de gelijk verreweg de grootste havenstad van het land.
Ons project bevind zich verder naar het noorden, ongeveer 70 zeemijlen ten Noord Noord Westen van Doaula in N'Gosso Field. Om de reistijd te verminderen gaan we dan ook snel verhuizen. Ik ga komend weekend (waarschijnlijk) verhuizen naar een hotel genaamd Seme Beach. Dat hotel ligt zoals de naam doet vermoeden aan de oceaan en aan de voet van Mount Cameroon!. De enige actieve vulkaan in de wijde omgeving. De laatste eruptie was iets meer dan een jaar geleden. Vandaar kunnen we in het plaatsje Idenau op de crewboat naar het werk.
Maar goed.. dat komt later allemaal nog wel. Eerst even over de reis en de eerste indrukken... Na een goede vlucht van Amsterdam naar Parijs, volgde een wat rommelige vlucht naar Douala. Met erg veel last van het ,onder de trouwe lezers bekende, "stop 300 Indiers met elk 5 stukken handbaggage in een vliegtuig volgens een vaste procedure is echt super makkelijk" syndroom, stoomde de lokalen het vliegtuig in. Gelukkig mag ik eerder het vliegtuig in en had ik dus niet 7 uur lang een tas onder de stoel voor je (lees geen been ruimte). Wat wel interessant was, is dat normaal misschien 10 a 20 mensen met een frequent flyer pas voorrang krijgen bij het boarden. Echter omdat dit een bekend Off Shore werkgebied is, stond de helft van het vliegtuig bij mij in de rij. Dit had het rare effect dat er een "witte" en een "zwarte" rij ontstond...waarbij de "witte" rij eerst mocht. Dit gaf helaas alvast een eerste indruk waar veel en waar wat minder geld verdient wordt (bedenk hierbij wel dat als je je als Cameroenees een ticket naar Parijs kan boeken, je al best rijk bent).
Bij de aanvlieg route naar Douala vlieg je al over de sloppenwijken, maar mijn verbazing werd gewekt door het feit dat dit niet zo slecht leek als de wijken in India. Tuurlijk is het ook hier een plek waar wij niet eens iets bij kunnen voorstellen om hoe het is om daar te leven, maar toch... In Mumbai waren de condities nog slechter... Dit werd bevestigd toen ik van de week door de wijk Youbwe heen reed, op weg naar onze surveyboat.
Op het vliegveld zelf was het de gebruikelijke ongeorganiseerde chaos... Lekker duwen en trekken en lang wachten op je koffer. Ik weet niet of het typisch Afrika is, maar op de lopende band voor de koffers kwamen ook TNT pakketjes en zelfs huisdieren voorbij. Die worden gewoon met de normale baggage verhandeld.
Een van onze drivers heeft me vervolgens opgehaald en naar het kantoor gebracht. Hier heb ik kennis gemaakt met mijn collega's voor de komende weken.
Kevin (project manager)
Gerard (chief surveyor)
Irham (surveyor)
Onder het genot van een rum-cola (ja we zijn goed begonnen), werd me verteld dat er die avond een einde project feestje was van het vorige werk met de crew van een van de schepen. Ik ben dus echt op de juiste dag aangekomen. Die avond is er dan ook in een van de beste kroegen/restaurants een bordje en glas geleegd en de magen gevuld. Wel was het gelijk een goede mogelijkheid om de crew van de Argonout (de hopper) te leren kennen, die ook op het nieuwe werk komt baggeren. Onder het mom van: "de wereld is klein", zat ook hier alweer iemand op waar ik al wel eens eerder mee gewerkt had. Samen met hem dus nog wat herrineringen uit Abu Dhabi en Oman kunnen ophalen.
Verder heb ik nog de eigenaar van de crewboat en zijn nachtclub leren kennen, heb ik het echte leven in Kameroen ook gezien, ben ik al bij mijn nieuwe hotel geweest en kan ik sowieso nog uren schrijven over het werk zelf aanzich en welke haken en ogen daaraan zitten (zo zijn we bijvoorbeeld 24/7 bewaakt op zee en heten we hier geen Boskalis), maar dat is voor de volgende keer!
Ik ga me hier prima vermaken maar ben ook wel erg benieuwd naar de start van het seizoen van Molenschot 3... naar de kentering in de prestaties van NAC.... naar wat de toekomst Vanessa en mij gaat brengen (ik denk heel veel goeds ;-) ) en natuurlijk naar hoe het met iedereen is...
Tot over een week of 7 a 8!
Groet,
Ard
-
21 Augustus 2013 - 21:25
Bart:
Succes, goed stuk leesvoer geschreven iig! -
21 Augustus 2013 - 21:33
Vaasje:
Jaloers Ard ;-) onwijs veel plezier daar, wel voorzichtig blijven .. v.w.b. het derde .. ik zal je op de hoogte houden .. as donderdag hebben we de eerste elftal bespreking en weet ik wie we komend seizoen mogen coachen .. enne als je volgend jaar november nog collegae moet hebben .. ik heb dan tijd zat HAHAHA -
23 Augustus 2013 - 13:46
Hugo:
ha Ard!
goed bezig, hier is meer structuur!
gr
Hugo -
23 Augustus 2013 - 15:25
Jacky:
Een groene MF,
Ben benieuwd naar wat de volgende keer op de foto staat.
Werk ze met plezier!
-
23 Augustus 2013 - 16:37
Barbara :
Hoi Ard,
Ik miste je al maar je zit dus in Afrika! Heel goed.
Ik hoop dat je het naar je zin hebt.
Ben zelf ook net terug van vakantie (eerste week) maar het is gelukkig vrijdag ;-).
Grt Barbara
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
